10 Haziran 2009 Çarşamba

AŞK

Bir gül gördüm bahçemde,
koparasım geldi ama kıyamadım.
Koklayayım dedim sadece,
solar diye koklayamadım.
Her günümü güller ile geçirmek için
kendimden vazgeçtim.
Öylesine tutkuluydum ki zamanı algılayamadım.
Bahar bitti, yaz geldi
güller dahada çok serpildi.
Renk cümbüşün içinde coştukca coştular.
Açtıkca açtılar, ben bakmaya doyamadım.
Baktıkça daha çok baktım,
kokladıkça daha çok kokladım.
Açlığımı bastıramadım.

Birde baktım ben güllere bağlanmışım.
Onlarsız bir gün daha geçiremedim.
Zamanın nasıl geçtiğini fark edemedim.

Yaz bitti, güller yavaşca solmaya başladı.
Önce yaprakları kurudu ve sonra,
teker teker döküldüler.
Onlar soldukça bende soldum.
Onlar döküldükçe ben yıkıldım.

Güller olmadan ben ne yaparım, bilemedim.

Tanrıya yalvardım, fakat dinletemedim.

Bende güller ile solmaya karar verdim,
soldum ve kendimi aşka kapatdım.
Yeni bir bahara, yeni bir aşk gelene kadar,
güller açana kadar bende uykuya daldım.